Waarom ik dit stukje geschreven heb? Omdat ik zo vreselijk veel reacties heb ontvangen van familie en vrienden. En iedereen wil maar weten 'hoe het nu was'. Het is niet vol te houden iedereen persoonlijk over alle details te informeren. Dus besloot ik - vrijwel direct na de tocht - een en ander op papier te zetten. Om anderen in mijn ervaringen te laten delen en ook een beetje voor mezelf.
Direct na DE Tocht zit alles nog wel vers in het geheugen, maar als ik later vanuit de recreatiezaal van huize 'Avondrust' ('Avondroest'?) tandeloos uitstaar over de - waarschijnlijk talrijke - flatgebouwen dan zal ik toch wel de nodige details zijn vergeten.
Na een eerste versie,
waarbij het enthousiasme wedijverde met de typefouten volgt
hier de officiële, tweede 
versie. Op de laatste pagina heb ik een
overzicht toegevoegd dat details laat zien over afstanden,
tijden (zoals de vier uren van Franeker naar Dokkum!) en
gemiddelde snelheden. Ook is te zien waar al in het duister
(al bij Harlingen!) werd gereden.
Lees dit verhaaltje met een lach: de blauwe plekken zijn inmiddels verdwenen, geschaatst heb ik ook al veel en ik skeeler al weer de nodige maanden. Als de 'Tocht der Tochten' weer komt... hoop ik weer van de partij te zijn!
Inleiding (Inlijding?)
Het begon allemaal met de strenge vorst van 1995 - 1996: er zou wellicht weer eens een Elfstedentocht gereden worden. Helaas kwam deze Elfstedentocht er nooit, door een combinatie van kwakkelend weer en een drama met vele gewonden bij een schaatstocht over het Ijsselmeer. Maar het enthousiasme was gewekt. Ik wist dat het schier onmogelijk was lid te worden van de vereniging "De Friese Elfsteden" door de ledenstop. Tot op zekere dag een vriendin van ons - Detty uit Heerenveen - mij belde met de boodschap dat het mogelijk was potentieel deelnemer te worden. Let wel: potentieel deelnemer, géén lid. Via haar kreeg ik het adres van de vereniging en gaf mij op als potentiële kandidaat om mee te rijden in een eventuele Elfstedentocht.Het systeem werkt als volgt: men wordt geen lid - leden krijgen altijd een startbewijs - , maar men geeft te kennen dat men mee zou willen rijden.
Uit de potentiële deelnemers, voor het seizoen 1996 - 1997 waren dat er 14.156 in totaal, worden er middels notariële trekking 4.200 geselecteerd: de gelukkigen. Deze krijgen dan voor dat ene seizoen een startbewijs. Wordt de tocht niet gehouden, dan vervalt dit recht en doet men het volgend jaar weer gewoon mee met de loting. De eerlijkheid gebiedt mij toe te geven dat ik deze hele affaire volledig was vergeten of wellicht onbewust naar de achtergrond had verdrongen. Wellicht doordat er al sinds 1986 geen Elfstedentocht meer gereden was.
